پوئم سمفونیک پرواز

پوئم سمفونیک پرواز به سفارش اولین سمپوزیوم بین‌المللی مخابرات و بر مبنای ایده‌ی گفت‌و‌گوی تمدن‌ها طراحی و ساخته شده است.
  این اثر برای ارکستر سمفونی همراه با هشت ساز ایرانی شامل تار، سنتور، کمانچه، نی، دوتار، تنبک، دف و دهل و همچنین خواننده و دکلمه‌کنندگان اشعار تصنیف گردیده‌است.
  با توجه به موضوع گفت‌وگوی تمدن‌ها که به‌عنوان محور اصلی تفکر حاکم بر ساخت موسیقی تعیین شده بود، گفت‌وگوی میان سازهای ایرانی و فرنگی، کنار هم قرار دادن موسیقی ایرانی و اروپایی و بالاخره ملاقات فرهنگ‌های موسیقی شرق و غرب مورد توجه قرار گرفت. از این رو شروع موسیقی شکلی کاملاً غیرمعمول و غیر متعارف دارد، به‌این‌گونه که تکنوازی ساز سنتور به‌همراه نت‌هایی با کشش طولانی که توسط ویولنسل‌ها اجرا می‌شود و پیتزیکاتوی کنترباس موسیقی را آغاز می‌کند و بلافاصله پس از اجرای یک جمله موسیقی توسط سنتور، ساز فلوت به‌میدان آمده و همان جمله‌ی موسیقی را به‌صورت سؤال و جواب و در قالب گفت‌وگویی دلنشین با سنتور اجرا می‌کند. لحظاتی بعد سازهای دیگر ارکستر وارد شده و موسیقی به اوج می‌رسد. در لحظه‌ی اوج موسیقی، ارکستر یکباره سکوت کرده و سازهای کوبه‌ای شامل تیمپانی، دایره زنگی،‌ تنبک و دف با هم به گفت‌وگو می‌نشینند و ترکیبی کاملاً استثنایی و بدیع از اجراهای سازهای کوبه‌ای ایرانی و غیرایرانی ارائه می‌کنند. به‌این ترتیب پوئم سمفونی پرواز درلحظات متعددی در طول این اثر از این قبیل دیالوگ‌ها میان سازهای ایرانی و غیرایرانی بهره می‌گیرد و از این طریق ارکستراسیون کاملاً متفاوتی را ارائه کرده رنگ‌آمیزی صوتی متنوع و بدیعی را به‌وجود می‌آورد.

کامبیز روشن روان